احتمالا شما هم سه اصطلاح اینترنت، اینترانت و اکسترانت را این روزها شنیده باشید. این اصطلاحات را بیشتر از هر جایی در حوزه فناوری می توانید ببنید که از 3 سیستم یا فناوری کاملا متفاوت صحبت می کنند.
اگر تفاوت آنها را نمی دانید، تا انتهای این بخش ما را همراهی کنید تا با این سه فناوری بیش از پیش آشنا شوید.
اینترنت چیست؟!
واژه اینتر به معنای «بین» است و به ارتباط میلیون ها کامپیوتر در سطح جهان اشاره دارد که در کنار هم یک شبکه را تشکیل می دهند. در این شبکه هر سیستم رایانه ای می تواند با سیستم دیگری ارتباط برقرار کند؛ به شرطی که هر دوی آنها به شبکه متصل باشند. زمانی که از اینترنت صحبت می کنیم پای هیچ سرور مرکزی در میان نیست که آن را کنترل کند. در فضای شبکه، روترها، تکرار کننده ها، ماهواره ها، کامپیوترها، وای فای ها، سرورها و فناوری های دیگری به شکل مستمر و به وسیله خطوط داده و سیگنال های بی سیم با یکدیگر ارتباط دارند.
باید این طور بگوییم که کسی مالک اینترنت نیست و هیچ شخص یا سازمانی نمی تواند اینترنت را به طور کامل کنترل کند. در این بستر که نوعی هویت ملموس و واقعی دارد، افراد با هر گجتی که بتوانند به شبکه متصل شوند، می توانند با یکدیگر ارتباط داشته باشند. پس اگر می خواهید اطلاعات را با گروه بزرگی از افراد در سرتاسر دنیا به اشتراک بگذارید، اینترنت ساده ترین راه آن است. برای این کار، دستگاه ها یک IP منحصر به فرد دارند که می تواند نشان دهنده موقعیت جغرافیایی آنها باشد.
آنچه باید درباره اینترنت بدانید!
• اینترنت را باید یک شبکه جهانی از سیستم های رایانه ای به هم متصل، تعریف کرد.
• اینترنت از نظر تعداد دستگاه های متصل، بزرگ ترین شبکه محسوب می شود.
• اینترنت وسیله ای برای اشتراک اطلاعات در سطح جهانی است که توسط هیچ مرجعی کنترل نمی شود.
• محتوای موجود در اینترنت برای تمام افراد در دسترس است و می توانند به صورت ناشناس هم از این محتواها استفاده کنند.
• اینترنت بدون سانسور است و مالکیت مشخصی ندارد.
• کاربران برای استفاده از اینترنت نیازی به آموزش دیدن ندارند.
مزایا و معایب اینترنت
• با امکان اتصال به اینترنت توانایی کار در خانه و از راه دور یا ایجاد دفاتر مجازی فراهم می شود.
• امکان ارسال و دریافت اطلاعات و ارتباط با افراد دیگر با سرعت بالا از طریق شبکه گسترده ای از سیستم های رایانه ای فراهم است.
• از آنجایی که این شبکه کنترل نمی شود، می تواند حاوی فعالیت ها و محتواهای نامطلوب باشد.
• اطلاعات موجود در آن در دسترس تمام افراد در سراسر جهان قرار می گیرد.
• اگر سرور خراب شود، امکان دسترسی به پرونده های موجود در آن از بین می رود.
• خطر هک یا آلودگی با ویروس های مختلف وجود دارد.
اینترانت چیست؟!
اینترا به معنای «درون» بوده و اینترانت به یک شبکه خصوصی اشاره دارد که از پروتکل های اینترنت و ارتباط شبکه ای استفاده می کند. در نتیجه دسترسی به اطلاعات و ارسال داده ها در آن به شکل مطمئن تری دنبال می شود. در واقع اینترانت شبکه ای است که سازمان ها برای دسترسی آسان تر به کارمندان خود استفاده می کنند. زمانی که سازمان ها نمی خواهند اطلاعات محرمانه آنها در اختیار افراد غیر قرار گیرد، از اینترانت برای اشتراک اطلاعات با کارمندان خود استفاده می کنند.
با توجه به ساختار شبکه اینترانت، گاهی این امکان وجود دارد که افراد از طریق اینترنت و با استفاده از نام کاربری و رمز عبور منحصر به فرد، به شبکه خصوصی اینترانت وارد شوند که از این قابلیت برای تسهیل کنفرانس های سازمانی استفاده می شود.
آنچه باید درباره اینترانت بدانید!
• اینترانت را می توان شبکه ای از رایانه ها یا یک شبکه خصوصی که برای گروه خاصی از کاربران طراحی شده، معرفی کرد.
• اینترانت یک شبکه کوچک است که امکان اشتراک گذاری محرمانه اطلاعات را فراهم می کند.
• مالکیت اینترانت بر عهده یک سازمان مشخص است و سیاست های آن قابل تنظیم هستند.
• امنیت این شبکه توسط فایورال تامین شده و کاربران برای استفاده از آن باید آموزش ببینند.
مزایا و معایب اینترانت
• تعامل کارکنان را در یک بستر ایمن افزایش می دهد و می تواند در فرهنگ همکاری داخلی بهبود ایجاد کند.
• باعث ایجاد بهره وری در سازمان ها می شود و بروز خطاها را کاهش می دهد.
• دسترسی متمرکز به اطلاعات در یک سازمان را بیشتر می کند.
• راه اندازی اینترانت معمولا زمان بر و پر هزینه است و می تواند به دلیل تجربه کاربری ضعیفش، استفاده کمی داشته باشد.
• اگر یکی از دستگاه های شبکه اینترانت اختلال پیدا کند، امکان اشتراک گذاری اطلاعات به بیرون از این شبکه ممکن است.
• معمولا کابران رمزهای عبور ساده ای برای استفاده از اینترانت انتخاب می کنند که می تواند در امنیت آن تاثیر منفی بگذارد.
اکسترانت چیست؟!
اکسترا به معنای «بیرون» بوده و اکسترانت به شبکه ای خصوصی و کنترل شده اشاره دارد که بین مشتریان، شرکای تجاری، فروشندگان، عرضه کنندگان و یا تجارت های دیگر ارتباط برقرار می کند. این ارتباط به آنها اجازه می دهد تا اطلاعات مربوط به یک شرکت یا موسسه آموزشی را به اشتراک بگذارند. این اشتراک گذاری بدون دسترسی کامل به کل شبکه آن شرکت مذکور است.
اکسترانت را باید بخش خصوصی یک وب سایت تعریف کرد که با استفاده از تایید هویت کاربران، محدودیت های خاصی را ایجاد می کند. اکسترانت به امنیت و حریم خصوصی نیاز دارد که از طریق مدیریت سرور فایروال، صدور و استفاده از گواهینامه های شبکه و ابزارهای دیگر آن را تامین می کند.
آنچه باید درباره اکسترانت بدانید!
• اکسترانت را باید یک شبکه خصوصی را تعریف کرد که برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات با مشتریان استفاده می شود.
• این شبکه از تعداد دستگاه کمی تشکیل می شود و برای انتقال اطلاعات بین اعضای سازمان و اعضای خارجی است.
• مالکیت اکسترانت برعهده یک یا چند سازمان است و قوانین آن براساس قرارداد بین آنها تنظیم می شود.
• امنیت اکسترانت به وسیله فایروال تامین می شود تا از اینترنت جدا شود.
• کاربران برای استفاده از اکسترانت به آموزش نیاز دارند.
مزایا و معایب اکسترانت
• با وجود دسترسی مشتریان به برنامه ها و اطلاعات، انعطاف پذیری سازمان بیشتر می شود.
• با تنظیم محدودیت ها و سطوح مختلف دسترسی، می توان کنترل داده های این شبکه را به دست داشت. در نتیجه بهره وری سازمان ها بیشتر می شود.
• به دلیل دسترسی افرادی خارج از سازمان به اطلاعات داخلی، امکان درز اطلاعات خصوصی وجود دارد.
• هزینه نگهداری از این شبکه بالا بوده و برای آموزش کاربران باید زمان زیادی گذاشت.
• با وجود یک دستگاه معیوب، امکان درز اطلاعات به خارج از شبکه محلی وجود دارد.
• ممکن است شبکه مورد سو استفاده قرار بگیرد.
دیدگاه خود را بنویسید