پایلوت ؛ گذرگاهی دشوار در طراحی پورتال سازمانی

پایلوت ؛ گذرگاهی دشوار در طراحی پورتال سازمانی

در صنعت تولید نرم افزارهای سفارش مشتری و طراحی پورتال های اینترنتی (و به ویژه در فضای کسب و کار Enterprise)، زمانی که اقدامات فاز تولید به پایان می رسد، بخشی از چرخه حیات (مشخصا قسمتی از مرحله Service Delivery در چارچوب ITIL)، با هدف حصول اطمینان از انطباق پورتال طراحی شده با سفارش دریافت شده، آغاز می شود که به اصطلاح رایج، مرحله پایلوت خوانده می شود.

هدف پایلوت

هدف از پیمایش این گام، انجام آزمون های عملی، با حضور در محیط عملیاتی، با داده های حقیقی و توسط کاربران واقعی است که بین روش کارکرد تک تک گزینه ها و خروجی های پورتال طراحی شده مورد بررسی قرار گیرد. دستاورد نهایی این اقدام سند پذیرش کاربر – یا User Acceptance Document – است که عملا به انتقال سرویس و پایان تعهدات تولید منجر خواهد شد، اما آیا همیشه این فاز موفقیت آمیز پیموده می شود؟ پاسخ منفی است؛ چرا که تجربه نشان داده که در بسیاری از پروژه های طراحی پورتال به دلایل پرشماری، این فاز بیش از آنچه پیش بینی شده به درازا می کشد و همچون باتلاقی، پروژه، منابع و منافع ذینفعان را در خود می بلعد. چند راهبرد برگرفته از تجربیات موفق، می تواند به عنوان خط راهنمایی مورد توجه تولیدکنندگان نرم افزار برای فرار از چنین چالشی قرار گیرد.

نخست آنکه در برنامه ریزی اولیه پروژه طراحی پورتال، باید زمان متناسبی را به این گام تخصیص داد. باید در نظر داشت که تولید نرم افزار الزاما شناخت، تحلیل، طراحی، کدنویسی و تست های مرسوم نیست، بلکه زمانی می توان تولید یک نرم افزار را پایان یافته تلقی کرد که ماحصل تمامی عملیات فاز تولید، در شرایط واقعی، مورد صحه گذاری واقع شود. اینکه چه میزان یا درصدی از زمان برآوردی پروژه طراحی پورتال به این گام تخصیص یابد تابعی کاملا استنتاجی و تجربی از نوع نرم افزار، فضای حاکم بر کسب و کار مشتری، تنوع و معماری داده ها، کیفیت خروجی فازهای قبلی و بسیاری اقلام اطلاعاتی دیگر است که باید در فاز پیش پروژه مورد محاسبه و تخمین واقع شود.

دوم اینکه باید از شتابزدگی برای ورود به این فاز پرهیز کرد. غالبا مشتری (و نه الزاما کاربر) تمایل به تسریع در دریافت محصول دارد و چه بسا تولیدکننده نرم افزار نیز به این امر بی میل نباشد، اما تجربه نشان داده که شروع مرحله پایلوت بدون احراز آمادگی پورتال برای این فاز، نتایج ناگواری را برای طرفین به همراه خواهد داشت. اندیشه و راهبرد «راه بنداز؛ جا بنداز» مدت های مدیدی است که خریدار ندارد و امروزه مشتریان نرم افزار، به خوبی معنای کیفیت را درک می کنند.

سوم آنکه هر قدر دامنه تعهدات تولیدکننده و نیاز مشتری برای عملکردهای پورتال طراحی شده، در فاز مرتبط، بهتر تحلیل شده و صریح تر تبیین شود، ضمانت توفیق بیشتری برای تست پایلوت فراهم می آورد. مستندسازی روشن و دقیق نیازها و Scope کسب و کار در فاز شناخت، می تواند به عنوان داور میان سوء تفاهم های طرفین در این فاز، حکمیت کند.

سر آخر اینکه انتخاب زمان، مکان، تیم و داده های مناسب برای پایلوت، بسیار مهم است؛ چرا که هر چند شرایط این گام باید از چنان جامعیتی برخوردار باشد که تمامی حالات مختلف شرایط کسب و کار مشتری را به بوته آزمایش بگذارد ولی از سویی نباید چنان سختگیرانه باشد که به دلیل تفاوت با واقعیت، امکان عبور از چنین معبری را اساسا از طرفین سلب کند.

نوشته شده در طراحی سایت