حمایت از تفکر فرایندی

حمایت از تفکر فرایندی

بر مبنای آخرین دستاوردهای تجربیات موفق ، حمایت از تفکر فرایندی و چارچوب های مدرنی همچون ITIL، ارایه خدمات فناوری اطلاعات به کسب و کارها، از رفتارهای سازمان های وظیفه گرا فاصله گرفته و به سوی الگوهای مبتنی بر فرایند (Process-Focused) پیش رفته است.

دیگر دوران گردش مشتری لابه لای چرخ دنده های سازمان های سرویس دهنده گذشه و امروزه سرویس دهندگان هوشمند، با طراحی فرایندی سرویس های خود، به جای مشتری کار را در مجموعه نقش ها و واحدهای وظیفه ای (Functional) سازمان خود به گردش درآورده و نهایتا علاوه بر ایجاد احساس آرامش و رضایت در مشتریان خود، این باور را در ایشان القا می کنند که با سازمانی یکپارچه و پاسخگو سروکار دارند. اما آیا صرفا تعریف صحیح فرایندها، تعیین مسوول اقدام، پیگیری و اتصال مشتریان به عنوان ورودی ها به هر تفکر فرایندی ، متضمن حصول خروجی مورد انتظار خواهد بود؟ پاسخ به روشنی منفی است؛ چرا که فراهم آوردن «توانمندساز»های هر تفکر فرایندی ، یکی از پیش نیازهای موفقیت هر سرویس یا پروژه است.

توانمندساز یک فرایند

توانمندساز یک فرایند (Process Enabler)، به مجموعه تمامی پیش نیازهای تحقق اهداف آن اطلاق می شود که اساسا به 2 دسته کلی قابل تقسیم هستند؛ دسته نخست منابع (Resources) هستند، موضوعاتی نظیر منابع مالی، زمان، نیروی انسانی انجام کار و سایر نیازمندی های تحصیل خروجی مورد انتظار که شرایط انجام کار را فراهم می سازند. برای تعریف ساده تر این دسته باید گفت که هر آنچه قابل تامین، تخصیص، خریداری و به کارگیری باشد، در زمره منابع محسوب می شود که غالبا از گروه دارایی های مشهود سازمان هستند.

مهارت های منابع انسانی

در برابر این دسته، گروه دوم یا همان توانمندی ها (Capabilities) هستند. مهارت های منابع انسانی، دانش و فناوری، الگوهای طراحی راهبردها و در کل هر آنچه می پروریم و عموما نامشهود نیز هستند، از دسته دوم محسوب می شوند. توقع توفیق از فرایندهایی که هر یک از 2 نوع توانمندسازهی زکر شده به صورت بهنگام و به اندازه به آنها اختصاص نیابد، آرزویی خردمندانه نیست و باید بدانیم که تخصیص بیش از نیاز این توانمندسازها نیز به آن دلیل که هزینه های متناسبی را در پی خواهند داشت، عملا تحقق نیافتن اهداف مالی پروژه را موجب می شوند. به بیان ساده تر، مدیریت منابع و توانمندی های مختص هر سرویس، از بعد مقدار، زمان به کارگیری و اثربخشی، شمشیری دو لبه بوده و شاید یکی از دشوارترین وظایف مدیران پروژه یا مدیران سرویس است. بدون شک یکی از باارزشترین دارایی های نامشهود و توانمندی های سرویس دهندگان حوزه فناوری اطلاعات، مهارت و توانمندی مدیریت منابع در جهت تبدیل آنها به سرویس است.

به یاد داشته باشیم که دارا بودن منابع مالی، زیرساخت ها و حتی کارشناسان خبره، زمانی که توام با دانش نوین مدیریت خدمات در جهت به کارگیری هدفمند ایشان نباشد، نه تنها ارزشی محسوب نمی شود، بلکه نگهداری چنین دارایی های با ارزشی توام با ریسک و هزینه های بعضا طاقت فرسا نیز خواهد بود.

نوشته شده در طراحی سایت